💥पत्रकारिता....हरवून गेलेली सायंकाळ,झोपेतच गेलेली सकाळ....!

💥सुटू नये बातमी-जाहीरात,म्हणून सारखी धावपळ...वेदना जाणून घेतांना,संवेदनांची उठणारी कळ💥

✍️ कवी - राजेंद्र काळे

_हरवून गेलेली सायंकाळ,_

     _झोपेतच गेलेली सकाळ.._

_महापूर कव्हर करतांना,_

    _आत असलेला दुष्काळ!_

_सुटू नये बातमी-जाहीरात,_

     _म्हणून सारखी धावपळ.._

_वेदना जाणून घेतांना,_

    _संवेदनांची उठणारी कळ!_

_बातमी सुटल्याचा धाक,_

    _बातमी छापल्याचा राग.._

_बातमीच बनून गेली,_

   _आयुष्याचा अविभाज्य भाग!_

_काही फोन अभिनंदाचे,_

    _अनेकदा फक्त धमक्या.._  

_पाठीमागे पाहिजे संपादक,_

   _'देशोन्नती'सारखा खमक्या!_

_त्यात सामाजीक जाणीवा,_

   _म्हणून चळवळीतही सहभाग.._

_घडतांना वाईट दिसले की,_

    _आतून नकळत येणारा राग!_

_सल अस्सल असली की,_

   _लेखणीही पाझरायला लागते.._

_वृत्तदर्पण असो की वार्तापत्र,_

    _कागदाचा कोपराही व्यापते !_

_हरवल्या असतील सायंकाळ,_

    _पण रोज उगवते नवी सकाळ.._

_आत असलं अवर्षण जरी,_

    _सावरता येतात अनेक दुष्काळ!_

_पत्रकारीता सतीचं वाणं आहे,_

   _म्हणतात तिला सुळावरची पोळी.._

_आनंद मात्र एवढाच आहे,_

    _साजरी करतो रोज शब्दांची दिवाळी!_

✍️ राजेंद्र काळे

        बुलडाणा ९८२२५९३९२३ 

---------------------------------------------------------------------------                                                                                   संकलन :- मोहन चौकेकर मराठी पत्रकार परिषद बुलढाणा जिल्हा प्रसिध्दी प्रमुख*